افکار کلان

یکی از دوستان تعریف می کرد که سر بزنگاه توانسته بودند مچ یک نفر را که قصد داشت مبلغ هشت و نیم میلیارد تومان سر یک خانواده کلاه بگذارد را گرفته اند و خلاصه برایش عجیب بود که یک جوان 28 یا 29 ساله آنهم از یک خانواده بسیار معمولی از قشر متوسط رو به پایین چطور ممکن است اصلا تصور چنین مبلغی را برای خودش داشته باشد و چطور می شود که برای به دست آوردنش چنین تلاشی می کند. این موضوع برای من اصلا تعجب آور نبود. گفتم در جامعه ای که همه چیز با پول خرید و فروش می شود و ارزش و اعتبار هر آدمی به اعمال و کردار و میزان دانشش نیست بلکه ارزش و اعتبارش بر اساس پول و سرمایه اش سنجیده می شود به طور ناخودآگاه بچه ها اینطوری فکر می کنند که پول یعنی همه چیز و هدف وسیله را توجیه می کند. حالا چطور اصلا چنین فکری کرده و به ذهنش رسیده باید گذشته اش را کنکاش کرد. گفتم این پسر زیر دست فلانی بزرگ شد و تربیت شد تا به قول خودشان فکر کند و ثروت مند شود. هدف تعیین کند و ... این جاه طلبی و هدفمند کار کردن برای یک انسان چه زن و چه مرد یک امتیاز است و بسیار هم خوب است اما آدمها اثرات مختلفی از دیگران می گیرند. مثلا همین فرد که یکجورایی شاگرد فلانی بوده که آدم اخلاق مداری است در معرض آموزه های خانواده پدری هم بوده که دائم عموهایش سر هم کلاه گذاشته اند و اموال پدر را بالا کشیده اند. این آدم در فلان جا هم کار کرده و می کند و به نوعی راههای قانونی کلاهبرداری را هم می آموزد. گفتم کتاب اثر مرکب را بخوان تا متوجه شوی چطور می شود یک جوان در این سن چنین برنامه ای بچیند و ... بعد هم گفتم جاه طلبی و برنامه ریزی برای آدمها بسیار مفید است. مطمئن باش این آدم شاید این طعمه را از دست داده باشد ولی خیلی زود به آن مبلغی که در ذهنش شکل گرفت و برایش برنامه ریخت می رسد و به چنگ می آورد‏، خواه با کسب و کار حلال و خواه با کلاهبرداری از طعمه جدید. 

خدایا شکرت که این خطر از سر آن خانواده گذشت و خدایا عاجزانه خواهش دارم اخلاق مداری و نان حلال خوری را سرلوحه جوانانمان قرار ده. خدایا خانواده های دیگر را از شر چنین افرادی دور بفرما.

Telegtam:  @chagh2

blogfa: chagh2.blogfa.com