آدمها نقطه ضعف دارند

هر آدمی نقطه ضعفهایی دارد. هنگامی که با دیگران خیلی دوست هستید در مورد نقطه ضعفهایتان نگویید و سعی کنید هیچ نقطه ضعفی از خودتان به جا نگذارید. مثلا اگر مدتی در سالهای قبل بیمار بودید اصلا به کسی نگویید. حتی به صمیمی ترین دوست خود. مثلا  اگر علامت خاصی مثل خال یا جای سوختگی یا هر چیز دیگر در اندام خصوصی بدن خود یا اعضای خانواده تان وجود دارد به هیچ عنوان با کسی مطرح نکنید. اگر از بلندی می ترسید و اگر خاطره بدی از کودکی آزارتان می دهد به هیچ عنوان به کسی نگویید و فقط با تراپیست خود مطرح کنید تا راه درمانش را برای شما بیابد. روشهای خاصی که در کارتان ابداعی خودتان است به کسی آموزش ندهید. وقتی با تیم کار می کنید آنقدر کار را تقسیم کنید که شگردهای خاص شما در آن گم شود. همه آدمها نقاط ضعفی دارند. 

زیرا روزی دوستانتان در لباس دشمن ظاهر می شوند و از همان نقاط ضعف علیه شما استفاده می کنند. شگردهای خودتان را علیه خودتان به کار می برند. بهتر است برای انتقال علم همه چیز را مکتوب کنید و به نزدیکانتان بسپارید بعد از مرگتان آنها را چاپ کنند تا ابتکارات و علم شما با شما دفن نشود. این سالها زیاد دیده ام افرادی که از این موضوع آسیب دیده اند. خودم هم هرچند تا کنون چند مورد دستیار تربیت کرده ام که بعدها بسیار قوی شده اند ولی از آنها مساله ای نداشتم و خدارا شکر می کنم که اینبار پروسه اعتمادم به مسئول شهرستانی پروژه ام  کامل نشد و بنا به هزار و یک دلیل هیچ وقت نگذاشتم در مورد مشکلاتی مثل بیماریها و ترسها و هراسهایم بداند و البته خیلی هم چیز یادش ندادم. حالا که این مسائل پیش آمد به این نتیجه رسیدم که ته دلم بی جهت به این فرد بی اعتماد نبودم. بر خلاف برخی دستیارانم که بعد از سالها هنوز که هنوزه از بهترین دوستانم هستند.

خدایا شکرت بابت چیزی به نام حس ششم. خدایا شکرت بابت شبکه دوستان بسیار خوبی که به من دادی. خدایا از اینکه اینقدر هوایم را داری متشکرم. خدایا بیش از قبل به توجهات ویژه ات نیاز دارم. خدایا مرا در آغوش خود حفظ بفرما.