بدبختی های یک زن چاق

از 45 سالگی به بعد خیلی مراقب باشید که ضربه شدیدی نخورید. مراقب باشید که زمین نخورید. مراقب باشید که توی جوی نی افتید، مراقب باشید که پایتان از پله سور نخورد، مراقب باشید پایتان بین میله های پل آهنی گیر نکند و ... می دانید از یک سنی به بعد بسته به اینکه اندوخته بدنیتان چقدر باشد و وضعیت ژنتیکتان چه دستوری برای بقا به کل بدنتان بدهد برخی چیزها خوب شدنی نیست. مثلا اگر در سن 32 سالگی یک بیماری خیلی سخت را از سر گذرانده باشید و یکی دو جراحی را در دهه چهارم زندگی از سر گذرانده باشید در دهه پنجم زندگی هر سرماخوردگی و هر ضربه کوچکی آسیبهایش چند برابر خواهد بود و جسم و جانتان توان مقابله و خود ترمیمی اش تحلیل می رود. طی چند سال گذشته یک بار افتادم توی جوی آب. بر خلاف همیشه کتفم آسیب دید در واقع نشکست، مو هم بر نداشت بلکه شواهد حکایت از این دارد که یکی از تاندونها آسیب دیده ولی همان باعث شد که دیگر نمی توانم در پوزیشنهای سابق بخوابم. روی شانه نمی توانم استراحت کنم، نمی توانم دستم را زیر بالش بگذارم و از آن بدتر اینکه نمی توانم دستم را از یک حدی بالاتر ببرم. فکر می کردم که بعد از مدتی خوب می شود ولی نشد. فکر می کردم با ورزش و یوگا بهتر می شود ولی نشد. از آن بدتر اینکه زود خسته می شود و نمی توانم کارهای مختلفم را انجام دهم. قبلا ساعتها می نشستم و کار می کردم ولی حالا  این دستم زود خسته می شود و هرچه مهارتهای علمی و کلامی ام افزایش می یابد مهارتهای حرکتی دستم کاهش می یابد. سال گذشته در بهمن ماه در مسر رفتن به جلسه ای زمین خورده بودم. اولش فکر کردم لگنم مو برداشته ولی عکس رادیولوژی نشان داد که استخوانها آسیب ندیده. بعد از ده روز که شب و روز نداشتم و حتی در خواب نمی توا, ...ادامه مطلب